İnovasyon olgusu 1950’li yıllarda kendi başlarına, diğerlerinden izole edilmiş ortamlarda çalışan araştırmacıların çalışmaları sonucu ortaya çıkan farklı ürün ve hizmetler olarak değerlendirilmekteydi. Ancak inovasyon ekonomisinde yaşanan paradigma değişimi sonucunda işletmeler artık kapalı kapılar ardında, yüksek güvenlikli çalışma ortamlarında bireysel olarak fikir üretmekten, Ar-Ge çalışmalarına devam etmekten vazgeçmeye başlamışlardır (Hidalgo ve Albors, 2008).

İşletmeler parçası oldukları ekosistem içerisinde birçok iç ve dış paydaşlardan etkilenerek inovasyon yapmaya başlamışlardır. İşletmelerin inovasyonu izole ortamlarda, sadece kendi iç kaynakları ile gerçekleştirilmesinin yeterli olmayacağına dair yaygın bir görüş oluşmuş ve bu nedenle yenilik üretiminde işbirlikleri gerçekleştirilmeye başlanmıştır. Böylelikle inovasyon sistemi içerisinde dış kaynak kullanımı ile oluşan açık inovasyon yaklaşımı benimsenmiştir. Birlikte yaratmanın sağlamış olduğu işbirliği sinerjisi ile müşterilerin istek ve ihtiyaçlarını daha iyi anlama, trendleri yakından takip edebilme, inovasyon maliyetlerini ve riskini paylaşma, inovasyon sürecini kısaltma gibi faydalar elde edilmeye başlanmıştır.